شنبه، مرداد ۱۳، ۱۳۸۶

۴فصل تو وقتی ماه بر فراز دريا پشت ابر می رود ترا لحظه ای فراموش نمی کنم. وقتی خانه نيستی خانه منی .وقتی خانه نيستم خانه تو ام. من اولين برای تو بودم .تو اولين برای من بودی .يادهايمان بهم آغشته اند. در نخستين شکوفه بهار اولين گيلاس سرخ تابستان در نخستین برگ ریز پاییز و در اولین برف زمستان ترا بیاد می آورم - ای میهن. ۰۶۲۷۰۷

0 نظر:

ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]

<< صفحهٔ اصلی